کائوچوی طبیعی یا لاستیک طبیعی

در این مقاله سعی داریم به این سوالات پاسخ دهیم: کائوچو طبیعی چیست؟؟ کائوچو طبیعی چه کاربردی دارد؟؟ ویژگی های آن چیست؟؟؟ انواع آن و ....

کائوچو که به لاستیک طبیعی یا لاستیک هندی نیز معروف است، کاربردهای زیادی در صنعت دارد. کائوچو ها از زمانی که گیاهان بوجود آمده اند وجود داشته اند و جالب است بدانید که برخی از فسیل های گیاهی تولید کننده کائوچو چندین میلیون سال قدمت دارند. خاصیت کشسانی کائوچو در زندگی روزمره ما کاربردهای زیادی به آن بخشیده است و از آن در ساخت لوازم خانگی، تجهیزات بیمارستانی و اسباب بازی استفاده می شود.

تاریخچه کائوچو

کائوچو از شیرابه بیش از 400 گونه گیاهی به دست می آید و بیشتر کائوچو در جهان از یک درخت برزیلی با ارتفاع بیش از 35 متر به نام "Air Brazilinis" تولید می شود. امروزه مالایا در آسیای جنوب شرقی دارای بزرگترین منابع کائوچوی طبیعی در جهان است. کائوچو یا لاستیک طبیعی اولین بار در مقیاس صنعتی در طول جنگ جهانی دوم تولید شد. از آن زمان پیشرفت های چشمگیری در صنعت ساخت کائوچو مصنوعی منجر به تولید محصولات با کیفیت در این زمینه شده است. از اواسط دهه 1960، تولید مصنوعی کائوچو بسیار بیشتر از تولید کائوچوی طبیعی بوده است. کائوچو مصنوعی به دلیل خواصی مانند مقاومت بهتر در برابر مواد شیمیایی، گرما و روغن نسبت به کائوچوی طبیعی کاربردهای زیادی در صنایع مختلف مانند هواپیماسازی دارد. در ادامه به بررسی انواع کائوچو، بررسی کائوچو طبیعی و مصنوعی، کاربرد کائوچو طبیعی، روش تولید کائوچو طبیعی و ... میپردازیم. همچنین میتوانید جدول فنی کائوچو طبیعی را مشاهده کنید.

انواع مختلف کائوچو

کائوچو طبیعی: کائوچوی طبیعی در شیره درختان موجود در هوا وجود دارد و از پلیمریزاسیون هیدروکربن هایی به نام متیل و ایزوپرن تولید می شود. از آنجایی که ساختار کائوچو از یک پیوند دوگانه تشکیل شده است، گرما با گوگرد یا گوگرد پیوند را باز می کند و اتم گوگرد را جذب می کند و در نتیجه لاستیک تبدیل به لاستیک می شود.

کائوچو مصنوعی: از آنجایی که لاستیک مصنوعی از طریق فرآیند ولکانیزاسیون (حرارت دادن کائوچو با گوگرد) تولید می شود، لاستیک تولید شده را لاستیک ولکانیزه می نامند.کائوچو های مصنوعی دیگری نیز وجود دارند که از ترکیبات دیگر ساخته شده اند.

کاربردهای مختلف کائوچو چیست؟

همانطور که در بالا ذکر شد، کائوچو به دلیل خاصیت کشسانی، کاربردهای زیادی در صنایع مختلف از جمله هواپیماسازی، تجهیزات بیمارستانی، ساخت اسباب بازی و لوازم خانگی دارد.

کائوچو چگونه تولید می شود؟

برای تولید کائوچو ابتدا شکافی در تنه درخت کائوچو ایجاد می کنند، سپس شیرابه سفیدی را که از آن خارج می شود در فنجان های کوچک جمع آوری می کنند. در محل جمع آوری، شیرابه ها پس از شستشو با محلول آمونیاک محافظت می شوند.

شیرابه به دست آمده از درخت کائوچو به مرور زمان از طریق فرآیند انعقاد با افزودن اسیدها یا نمک حذف می شود. در این فرآیند لاستیک به صورت خمیر سفید از مایع جدا شده و سپس به وسیله غلتک نورد شده و خشک می شود و در نهایت این ورق ها به کشورهای مختلف صادر می شود. از آنجایی که کائوچو خام خاصیت کشسانی بالایی ندارد، از طریق فرآیند ولکانیزاسیون به آن گوگرد اضافه می شود و سپس پرکننده هایی مانند دوده کربن برای افزایش خاصیت کشسانی و استحکام کائوچو به آن اضافه می شود. نیازی به گفتن نیست که تولید کائوچو از این طریق بسیار گران است.

در روش جدیدتر شیرابه منعقد شده با برش دادن بین دو غلتک به گرانول تبدیل می شود و این گرانول ها در قوطی های مکانیکی خشک می شوند. خشک کردن دانه ها به این روش بسیار سریعتر از روش های قدیمی است. پس از آن، دوده، روغن و مواد دیگر مانند عوامل کند کننده را در مخلوط کن به نام بانبوری به کائوچوB اضافه می کنند. این مواد حدود 7 دقیقه با هم مخلوط می شوند و مخلوط حاصل پس از سرد شدن خنک می شود.در نهایت پس از تشکیل لاستیک، حرارت داده شده و در اثر اتصال مولکول های کائوچو و گوگرد، لاستیک حاصل حالت ارتجاعی پیدا می کند.

ناگفته نماند که تا به امروز امکان بازیافت لاستیک مصنوعی تولید شده توسط کائوچو وجود نداشته است.

ویژگی های کائوچو

طبیعی کائوچو دارای انعطاف پذیری و استحکام و همچنین ناخالصی ها و آسیب پذیری در برابر شرایط محیطی و هیدروکربن ها است. در مقایسه با سایر لاستیک ها، لاستیک طبیعی یکی از انعطاف پذیرترین انواع آن است و در برابر آب و برخی مواد شیمیایی مقاوم است. همچنین برش، پارگی، سایش، خستگی و سایش مقاوم است و دارای محدوده کاری بین -58 تا 212 درجه فارنهایت است. علاوه بر این، استحکام کششی بالایی دارد و به راحتی به مواد دیگر می‌چسبد.

با این حال، کائوچوی طبیعی در مقاومت در برابر گرما، نور و ازن به اندازه سایر لاستیک ها مانند نئوپرن موثر نیست. همچنین بسته به نوع درختی که از آن تولید می شود متفاوت است و همچنین حاوی ناخالصی های طبیعی است. در حالی که کائوچوی طبیعی در برابر آب و برخی مواد شیمیایی مقاوم است، هنوز در برابر روغن و حلال های غیر قطبی آسیب پذیر است. 2 3 4

تفاوت بین کائوچو طبیعی و مصنوعی

همانطور که در قسمت های قبل گفتیم کائوچو یا لاستیک طبیعی از شیره درختان خاصی گرفته می شود و پس از فرآوری خاصی مورد استفاده قرار می گیرد. اما کائوچو مصنوعی حاوی هر نوع الاستومر مصنوعی است. آنها پلیمرهای ساخته شده از مشتقات نفتی هستند. سالانه حدود 32 میلیون تن لاستیک در ایالات متحده تولید می شود که دو سوم آن مصنوعی است.

درآمد جهانی حاصل از تولید و فروش کائوچو مصنوعی احتمالا تا سال 2020 به 56 میلیارد دلار خواهد رسید. نوع مصنوعی، درست مانند نوع طبیعی، کاربردهای زیادی در صنعت خودروسازی، پروفیل های پنجره و درب، مهر و موم مانند حلقه های O-Ring و واشر دارد. ، شیلنگ، تسمه، تشک و کف.آنها انواع مختلفی از خواص فیزیکی و شیمیایی را ارائه می دهند، بنابراین می توانند قابلیت اطمینان یک محصول یا برنامه خاص را بهبود بخشند. لاستیک های مصنوعی از دو جنبه اصلی بر کائوچو های طبیعی برتری دارند: پایداری حرارتی و مقاومت در برابر روغن ها و ترکیبات مرتبط. به عنوان مثال، آنها در برابر اکسیدان هایی مانند اکسیژن و ازن مقاوم تر هستند که می تواند عمر محصولاتی مانند لاستیک را کاهش دهد.

بیشتر بخوانید:

چگونه کائوچو درست می کنید؟

کائوچوی طبیعی ابتدا باید از درخت لاستیک جمع آوری شود، سپس با مواد شیمیایی و حرارت پردازش شود تا در تولید استفاده شود. در این فرآیند درخت را قطع می کنند و شیره آن را در ظرفی می ریزند. یک سوم لاتکس در این مرحله لاستیک است که در حالت تعلیق کلوئیدی نگه داشته می شود و یک سوم دیگر آب است. برای تبدیل لاتکس به لاستیک، لاتکس را با اسید فرمیک مخلوط می کنند تا لاستیک منعقد شود، سپس شسته شده و به صورت بلوک یا ورق فشرده می شود و سپس دود می شود.

پس از ماشینکاری، تغییرات دیگری در کائوچو ایجاد می شود تا کارایی آن بیشتر شود، سپس برای بهبود خواص آن با مواد شیمیایی مخلوط می شود. در نهایت به شکل های مورد نظر اکسترود می شود و سپس ولکانیزه می شود و باعث دوام و استحکام بیشتر می شود.

ولکانیزاسیون شامل حرارت دادن لاستیک با مقداری گوگرد در زودپز تا حدود 320 درجه فارنهایت است، اگرچه می توان آن را بخار پز کرد، در مایکروویو قرار داد، یا از بستر سیال یا نمک های فلزی مذاب عبور داد تا بجوشد. ولکانیزاسیون زنجیره های مولکولی پلی ایزوپرن را به یکدیگر متصل می کند تا استحکام فیزیکی و شیمیایی ایجاد کند و چسبندگی لاستیک خام را از بین ببرد.اگرچه لاستیک مصنوعی در دهه 1930 اختراع شد، لاستیک طبیعی یا کائوچو هنوز به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد و کمتر از نیمی از بازار را به خود اختصاص می دهد.

شما میتوانید با مراجه به وبسایت پارس خورشید انواع مختلف کائوچوی طبیعی را مشاهده کنید و یا با شماره گیری 02191034000 با مشاوران فنی ما ارتباط برقرار کنید تا سوالات خود مانند قیمت کائوچوی طبیعی و یا نحوه خرید کائوچو طبیعی را بپرسید. همکاران ما آماده پاسخگویی به سوالات شما هستند.

29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42